NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ
مَنْصُورٍ
حَدَّثَنَا
يَعْقُوبُ
بْنُ
إِبْرَاهِيمَ
حَدَّثَنَا
أَبِي عَنْ
ابْنِ
إِسْحَقَ
قَالَ حَدَّثَنِي
عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
أَبِي بَكْرٍ
عَنْ يَحْيَى
بْنِ عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
عَبْدِ الرَّحْمَنِ
بْنِ سَعْدِ
بْنِ
زُرَارَةَ عَنْ
عُمَارَةَ
بْنِ عَمْرِو
بْنِ حَزْمٍ
عَنْ أُبَيِّ
بْنِ كَعْبٍ
قَالَ
بَعَثَنِي النَّبِيُّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
مُصَدِّقًا
فَمَرَرْتُ
بِرَجُلٍ
فَلَمَّا
جَمَعَ لِي
مَالَهُ لَمْ
أَجِدْ عَلَيْهِ
فِيهِ إِلَّا
ابْنَةَ
مَخَاضٍ
فَقُلْتُ
لَهُ أَدِّ
ابْنَةَ
مَخَاضٍ
فَإِنَّهَا
صَدَقَتُكَ
فَقَالَ
ذَاكَ مَا لَا
لَبَنَ فِيهِ
وَلَا ظَهْرَ
وَلَكِنْ
هَذِهِ
نَاقَةٌ
فَتِيَّةٌ
عَظِيمَةٌ
سَمِينَةٌ
فَخُذْهَا
فَقُلْتُ
لَهُ مَا
أَنَا
بِآخِذٍ مَا
لَمْ أُومَرْ
بِهِ وَهَذَا
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
مِنْكَ
قَرِيبٌ
فَإِنْ
أَحْبَبْتَ
أَنْ
تَأْتِيَهُ
فَتَعْرِضَ
عَلَيْهِ مَا
عَرَضْتَ
عَلَيَّ
فَافْعَلْ
فَإِنْ
قَبِلَهُ مِنْكَ
قَبِلْتُهُ
وَإِنْ
رَدَّهُ
عَلَيْكَ
رَدَدْتُهُ
قَالَ
فَإِنِّي
فَاعِلٌ فَخَرَجَ
مَعِي وَخَرَجَ
بِالنَّاقَةِ
الَّتِي
عَرَضَ
عَلَيَّ حَتَّى
قَدِمْنَا
عَلَى
رَسُولِ
اللَّهِ صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَقَالَ لَهُ
يَا نَبِيَّ
اللَّهِ
أَتَانِي
رَسُولُكَ
لِيَأْخُذَ
مِنِّي
صَدَقَةَ
مَالِي وَايْمُ
اللَّهِ مَا
قَامَ فِي
مَالِي رَسُولُ
اللَّهِ صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
وَلَا رَسُولُهُ
قَطُّ
قَبْلَهُ
فَجَمَعْتُ
لَهُ مَالِي
فَزَعَمَ
أَنَّ مَا
عَلَيَّ
فِيهِ ابْنَةُ
مَخَاضٍ
وَذَلِكَ مَا
لَا لَبَنَ
فِيهِ وَلَا
ظَهْرَ
وَقَدْ
عَرَضْتُ
عَلَيْهِ نَاقَةً
فَتِيَّةً
عَظِيمَةً
لِيَأْخُذَهَا
فَأَبَى
عَلَيَّ
وَهَا هِيَ
ذِهْ قَدْ
جِئْتُكَ
بِهَا يَا رَسُولَ
اللَّهِ
خُذْهَا
فَقَالَ لَهُ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
ذَاكَ
الَّذِي
عَلَيْكَ
فَإِنْ تَطَوَّعْتَ
بِخَيْرٍ
آجَرَكَ
اللَّهُ
فِيهِ وَقَبِلْنَاهُ
مِنْكَ قَالَ
فَهَا هِيَ ذِهْ
يَا رَسُولَ
اللَّهِ قَدْ
جِئْتُكَ
بِهَا
فَخُذْهَا قَالَ
فَأَمَرَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
بِقَبْضِهَا
وَدَعَا لَهُ
فِي مَالِهِ
بِالْبَرَكَةِ
Ubey b. Ka'b (r.a.)dan; demiştir
ki:
Resûlullah (s.a.v.) beni
zekât memuru olarak gönderdi de (develeri olan) bir adama uğradım. Malını benim
için biraraya toplayınca o malda ona ancak bir yaşını bitirip iki yaşına basmış
bir dişi deve (zekât vâcib) olduğu kanaatine vardım. Bunun üzerine ona:
(Zekât olarak) bir
yaşını bitirip iki yaşına basmış bir dişi deve ver, dedim.
Onun ne sütü var ne de
(taşımaya elverişli olan bir) sırtı.
Ama bu genç biri ve
semiz bir dişi devedir. Binaenaleyh bunu al, dedi. Ona:
Emr olunmadığım şeyi almam.
İşte Resûlullah (s.a.v.) yakınında. Ona gidip bana takdim ettiğini O'na takdim
etmeyi arzu edersen bunu yap! Eğer O, senden bunu kabul ederse, ben de ederim.
Şayet kabul etmezse, ben de kabul etmem, dedim.
Tamam, yaparım dedi.
Hemen bana takdim ettiği deveyi getirdi ve benimle beraber çıkıp Resûlullah
(s.a.v.)'a geldik. O'na:
Ey Allah'ın Peygamberi
Malımın zekâtını benden almak için bana (şu) elçin geldi. -Allah'a yemin ederim
ki, daha önce ne Resûlullah (s.a.v.) ne de onun elçisi benim malımın arasında
bulunmadı (malımı görmedi)- Malımı onun için bir araya topladım da onda benim
üzerime (vâcib) olan şeyin, bir yaşını bitirip iki yaşına basmış bir dişi deve
olduğunu söyledi. Halbuki onun ne sütü var ne de (taşımaya elverişli olan bir)
sırtı. Alması için ona iri ve genç bir dişi deveyi takdim ettim de bende.n
almadı. İşte o (takdim ettiğim deve) budur. O'nu sana getirdim ya Resûlullah
(buyurun) al, dedi. Resûlullah (s.a.v.) O'na:
"Sana (vâcib) olan
odur. Ama (ondan daha) iyisini tatavvu olarak verirsen, Allah sana onun
sevabını verir. Biz de onu senden kabul ederiz," buyurdu. O'da:
İşte o, budur ya
Resûlullah! Onu sana getirdim (buyrun) al, dedi. Bunun üzerine Resûlullah
(s.a.v.) de onun teslim alınmasını emretti ve o adama malının bereketi (çoğalması)
için duâ etti.
İzah:
Ahmed b. Hanbel,-V-142.
…….cümlesinde
anlatılmak istenen şudur: Zekât olarak vermen gereken deve, zekât memurunun
senden istediği bir yaşını bitirip iki yaşına basmış dişi devedir. Ama sevab
almak için ondan daha iyisini vermek istersen Allah sana onun sevabını verir.
Bu hadis mal sahibinin rızasıyla zekât olarak verilmesi gereken miktardan daha
fazlasının alınabileceğine delildir. Bu konuda âlimle rarasın-da ihtilâf
yoktur. Bu hadis ayrıca iyi işler yapan kimselere duâ etmeye de teşvik
etmektedir.